Metoda Feldenkreis’a

W życiu codziennym nasz mózg korzysta ze wzorców ruchowych, które tworzą się i modyfikują przez całe nasze życie.  Wykorzystywanie tych wzorców jest wygodne, bo usprawnia działanie, ale jest to również swego rodzaju pułapka. Biorąc pod uwagę, że narażeni jesteśmy nie tylko na sytuacje powodujące nasz rozwój, ale również na silne stresy, długotrwałe przebywanie w pozycji siedzącej, spożywanie posiłków w biegu i tym podobne, łatwo sobie wyobrazić, że adaptacja do tego rodzaju bodźców nie musi być dla nas korzystna. W efekcie powstają wady postawy, przykurcze, stany przeciążeniowe, co może prowadzić do zespołów bólowych. Zmiany w postawie, a co za tym idzie patologiczne napięcia tkanek, najłatwiej zaobserwować w okolicy karku i szyi, oraz miednicy. Musimy być również świadomi, że te zmiany napięć pociągają za sobą inne i w ten sposób dochodzi do utrwalenia błędnych nawyków ruchowych. Jedną z metod, które pozwalają nam wyjść ze złych schematów postawy i ruchu, oraz odnaleźć lepsze i wygodniejsze, jest Metoda Feldenkrais’a.

Została ona opracowana przez fizyka Moshe Feldenkrais’a, jako odpowiedź na kontuzję kolana, której uległ. Lekarze dawali mu jedynie 50% szans na powodzenie zabiegu operacyjnego, co go zupełnie nie satysfakcjonowało. Postanowił usprawnić się samodzielnie. Szukając rozwiązań jak na drodze ćwiczeń wyleczyć kolano, zaobserwował mnóstwo zależności między procesami uczenia się, samoświadomości ą i funkcjonalnym ruchem. Jako naukowiec, inżynier, fizyk, judoka ( był pierwszym w Europie zdobywcą czarnego pasa ), korzystając w badaniach ze swojej wiedzy o mechanice znalazł metodę, dzięki której zaczął funkcjonować bez bólu kolana. W ten sposób powstał system edukacji somatycznej, którego celem jest zwiększenie samoświadomości i możliwości ruchowych ćwiczących, poprzez kreowanie nowych form motorycznych. Poprzez proste i nie wysiłkowe ćwiczenia próbujemy odnaleźć ruch maksymalnie ergonomiczny i funkcjonalny. W efekcie stajemy się bardziej świadomi, a przez to sprawniejsi i mniej podatni na kontuzje. Metoda zakłada dwa sposoby prowadzenia zajęć: pracę indywidualną oraz grupową. Pracę w grupach nazywa się „świadomość poprzez ruch” i polega ona na prostych sekwencjach ruchów, które są przekazywane grupie w formie opisów słownych. Pracę indywidualną „integracją funkcjonalną”, w której wykorzystuje się również komunikację werbalną oraz delikatne prowadzenie dotykiem.

Stosując metodę Feldenkrais’a możemy wpłynąć na prawidłową ruchomość i koordynację, poprawić postawę, wychwycić i zmienić niefunkcjonalne nawyki ruchowe niwelując bóle mięśniowe i stawowe, zmniejszyć ryzyko kontuzji i rozwinąć swój potencjał motoryczny.